روش های تخریب بتن

برای تخریب کردن بتن چندین راه وجود دارد که بسته به شرایط محیط انجام پروژه و نوع کار می توان از یکی از روش ها بهره برد.در مکان هایی که تخریبی کنترل شده، نسبتا آرام و بدون گرد و غبار ترجیح داده می شود، خرد کردن فشاری(مکانیکی) و یاتخریب به وسیله مواد شیمیایی  انتخاب نهایی است.

در تخریب بتن به روش مکانیکی، بتن با استفاده از ماشین خردکن قدرتمند و کارآمدی که با فشار هیدرولیکی که توسط یک موتور بوجود می آید، خرد می گردد. در خرد کردن و تخریب بتن به روش شیمیایی، ماده ای شیمیای و آبکی که تمایل به گسترش دارد، در الگوی خاصی از حفره ها قرار داده می شود.سپس بتن تخریب شده به راحتی توسط دست یا جرثقیل برداشته می شود. مانند استفاده از مواد کتراک برای تخریب بتن (در مقالات قبلی در مورد کتراک و استفاده از کتراک توضیحاتی ارائه شد)

چنین روش هایی باعث می شوند که بتوان ساختارهای بتنی را با حداقل گرد و غبار و سر و صدا تجزیه کرد. در هر دو روش، سوراخ هایی در ساختار بتن ایجاد می شوند و نیروی جانبی متقابلی که بوجود می آید، موجب خرد شدن بتن می گردد.

ویژگی های خرد کردن و تخریب بتن با روش مکانیکی

• ارزان، آرام، بدون لرزش
• حفاری اولیه سوراخ ها برای ایجاد شکاف، مقداری سر و صدا و لرزش تولید می کند.
• ماشین حفاری الماس باعث کاهش سر و صدا و لرزش در طول حفاری سوراخ ها می شود، اما بسیار گران تر است.
• کنترل مسیر ترک و حرکت بتن تخریب شده می تواند مشکل باشد.
• برای برش میله ها ممکن است به برش دهنده دستی یا دستگاه برش نیاز باشد.

ویژگی های خرد کردن و تخریب بتن با روش شیمیایی

• پرهزینه تر از روش تخریب مکانیکی
• می توان بتن را به شیوه ای کنترل شده، شکافت.
• آرام، بدون لرزش، گرد و غبار کم
• با بیش از 4300 psi فشاری که در اثر این روش بوجود می آید ممکن است تخریب بتن در 10 تا 20 ساعت صورت بگیرد.
• حساسیت مواد شیمیایی به دمای انجماد ممکن است اثربخشی این روش را کاهش دهد.