برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید


روش های مقاوم سازی سازه

روش های مقاوم سازی سازه

 

مقاوم سازی سازه ها به منظور تقویت آنها برای تحمل بارهای وارده اضافی(ناشی از تغییر کاربری، اشتباهات محاسباتی و ...)، بالابردن شکل پذیری و ... با استفاده از مصالح و ابزارآلات پیشرفته و نیروی کار متخصص انجام می گردد. برای مقاوم سازی ساختمان ها (بتنی، فلزی و ...) روش های بسیاری وجود دارد که از متداول ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مقاوم سازی با استفاده از FRP
  • مقاوم سازی از طریق دیوار بتنی برشی یا بادبند فلزی
  • مقاوم سازی با استفاده از دمپر(میراگر)
  • مقاوم سازی توسط جرم های متمرکز پاندولی
  • مقاوم سازی با استفاده از بادبندهای کمانشی کششی
  • مقاوم سازی از طریق جداگرهای لرزه ای

 

مقاوم سازی با (Fiber Reinforced Polymers)FRP :

 

این روش امروزه به عنوان یک روش مدرن برای تقویت سازه ها مطرح شده است. FRP از ترکیب الیاف و رزین اپوکسی ساخته می شوند. برای ایجاد یک لایه منسجم، به سطح بتن می چسبد و مقاومت فشاری و کششی آن را به طور قابل ملاحظه ای بالا می برد. وزن کم‏‏، سرعت اجرا و مقاومت بالا و سازگاری با طرح های مختلف معماری از مزایای FRP می باشد. این روش بیشتر در سازه های بتنی کاربرد دارد.

 

مقاوم سازی از طریق دیوار بتنی برشی یا بادبند فلزی:

 

این روش یکی دیگر از روش‌های مقاوم‌سازی سازه ها می‌باشد. بدیهی است که اجرای دیوار برشی وزن ساختمان را بالا برده و سختی و صلبیت آن را افزایش می دهد. استفاده از دیوار برشی و بادبند فلزی در مقایسه با روش قبل، سرعت اجرایی پایینی دارد. این روش نکات ضوابط و شرایط اجرایی خاصی را می طلبد که باید مورد توجه قرار بگیرد.

 

مقاوم سازی از طریق جداگرهای لرزه ای:

 

جداگرهای لرزه ای در تراز پایه ساختمان نصب شده و باعث جدا شدن حرکت بین سازه و زمین می شود. این المان ها سختی جانبی کمتری نسبت به سختی محوری خود دارند که در نتیجه به عنوان یک جسم صلب عمل می کند و مانع از انتقال نیرو به سازه می شود. با توجه به اینکه این روش فقط در محدوده خاصی از جرم و ارتفاع ساختمان جواب می دهد به همین دلیل خیلی محدود و فقط در ساختمان های با وزن و ارتفاع مشخص مورد استفاده قرار می گیرد.

 

مقاوم سازی با استفاده از دمپر(میراگر):

 

میراگرها جزو مستهلک کننده ها به شمار می روند و با جذب انرژی حاصل از حرکات زمین به سیستم سازه اجازه ورود به ناحیه غیر خطی را نمی دهد و بدین ترتیب عملکرد و مقاومت ساختمان را بالا می برد(ضریب میرایی ساختمان را بالا می برد). میراگرها دامنه نوسان و پاسخ ساختمان نسبت به نیروهای وارده را کاهش داده و باعث اتلاف و هدررفت بخش قابل توجهی از انرژی ارتعاشی - قبل از رسیدن پاسخ سازه به حد نهایی - می شوند. دمپرها معمولا در مهاربندی ها، اتصالات و اجزای غیر سازه ای قرار می گیرند به شرطی که از لحاظ معماری و ملاحظات زیبایی مشکلی به وجود نیاید.

اشتراک گذاری:
تعداد بازدید : 5967 نفر

امتیاز بدهید:

ارسال نظر

نظرات دیگران

هنوز نظری ثبت نشده است ، اولین نظر را شما ثبت نمائید.