موادی غیر از عناصر اصلی تشکیل دهنده بتن (سنگدانه، سیمان، آب) که به مخلوط اضافه شده و یا به عنوان جایگزین مواد اصلی بکار می روند. تا 80 درصد کل بتن تولید شده می تواند دارای یك یا چند ماده افزودنی که عرفاً استفاده می گردند باشد. مواد افزودنی از نظر ترکیب از تأثیرکننده های سطحی و نمك ها و پلیمرهای قابل حل، کانی های غیر قابل حل و مواد طبیعی و مصنوعی دیگر متغیر می باشند.
برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید 09125772622
مواد افزودنی با دو هدف عمده در بتن به کار می روند:
1- تصحیح یا بهبود یک یا چند خاصیت بتن: بهبود کارآیی، تسریع یا تعویق زمان گیرش، کنترل افزایش مقاومت، کاهش آب انداختگی و جدا شدگی
2- جبران یک یا چند نقطه ضعف بتن: افزایش دوام بتن با زیادتر کردن مقاومت درمقابل یخ زدگی، ترك خوردگی حرارتی، انبساط قلیایی سنگدانه، محلول های اسیدی و سولفاتی، خوردگی آرماتور
در یك تقسیم بندی کلی، افزودنی ها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
مواد حباب ساز (Air-Entraining Agents)
ماده حباب هواساز یك افزودنی شیمیایی است که به منظور ایجاد سیستمی از حباب های هوا در بتن، ملات یا خمیر در موقع اختلاط بکار برده می شود.
مزایای مواد حباب ساز:
معایب مواد حباب ساز:
مواد کاهنده آب یا روان کننده ها، مواد افزودنی ترسازی است که مقدار آب مخلوط لازم برای تولید بتن با روانی داده شده را کاهش می دهد یا روانی بتن را بدون افزایش مقدار آب افزایش می دهد.
نمك ها و سایر مشتقات اسیدهای لیگنوسولفونیك، اسیدهای هیدروکسیلات کربوکسیلیك، و پلی ساکارید، یا هر ترکیبی از این سه، بدون یا با مواد متشکله اضافی دیگر، از جمله مواد کاهنده آب هستند. مواد کاهنده آب موجب افزایش روانی بتن می شوند. می توان با کاهش آب به سیمان، مقاومت فشاری نمونه را بالا برده و در مصرف سیمان صرفه جویی کرد.
برای مشاوره رایگان در زمینه افزودنی های بتن با ما تماس بگیرید 09125772622
به فوق روان کننده های بتن، کاهنده های قوی آب (HRWR) نیز گفته می شود، زیرا در مقایسه با مواد افزودنی کاهنده آب معمولی، سه یا چهار برابر بیشتر، قادر به کاهش آب در مخلوط بتنی داده شده هستند.
در مقایسه با مواد افزودنی کاهنده آب معمولی، می توان مقادیر نسبتاً زیادی از مواد فوق روان کننده (بین 1 تا 2 % وزنی سیمان) را بدون ایجاد آب انداختگی و تأخیر بیش از اندازه در گیرش، با وجود روانی در حد 200 تا 250 میلیمتر اسلامپ، به مخلوط های بتنی اضافه کرد. این مواد عمدتا از جنس سولفونات های نفتالین یا ملامین فرمالدهید هستند. در سال های اخیر، فوق روان کننده هایی بر پایه اسیدهای هیدروکسید کربوکسیلیك و پلیمر های اکریلی به جای پایه های ملامینی و نفتالینی در صنعت بتن رایج گشته است.
مواد افزودنی تسریع کننده برای اصلاح خواص بتن خصوصاً در آب و هوای سرد سودمندند:
تسریع در شروع عملیات پرداخت و وقتی که کاربرد عایق برای محافظت لازم باشد.
کاهش زمان لازم برای عمل آوری درست
افزایش سرعت کسب مقاومت اولیه، به طوری که برداشتن زودتر قالب ها و استفاده زودتر از ساختمان ممکن شود.
امکان پذیر کردن جلوگیری مؤثرتر از نشتی، به منظور مقابله با فشارهای هیدرولیکی.
کلرید کلسیم (CaCl2) بهترین تسریع کننده شناخته شده و بیشترین میزان مصرف را در میان تسریع کننده ها دارد.
کندگیرکننده ها (Retarders)
مواد افزودنی کندگیر کننده برای جبران شرایط بد دمای محیط خصوصاً در آب و هوای گرم سودمندند:
امکان ریختن و پرداخت درست، و برای غالب آمدن بر تأثیرات زیان آور و تسریع کنندگی دماهای زیاد،
برای کنترل گیرش واحدهای سازه ای بزرگ جهت حفظ کارآیی بتن در کل مدت زمان جای دادن: این امر برای حذف درزهای سرد و ناپیوستگی های واحدهای سازه ای بزرگ مهم می باشد.
کنترل گیرش ممکن است از ترك خوردگی تیرها، عرشه پل های بتنی و ساختمان های مرکب بتنی بر اثر تغییر شکل قالب در هنگام بتن ریزی واحدهای مجاور، جلوگیری کند.
شکر، انواع مشتقات هیدروکربورها، انواع اسیدهای کربوکسیلیك هیدروکسیلات، گلوکنات سدیم، پلمیرهای گلوکز، و سنگ گچ جزء کندگیرکننده ها هستند.
اضافه کردن شکر در حدود پنج صدم درصد وزن سیمان باعث تاخیر در گیرش به اندازه حدود 4 ساعت می شود.
مقادیر زیاد شکر، مثلا 2/0 تا 1 % وزن سیمان از گیرش سیمان جلوگیری به عمل می آورد.
امتیاز بدهید:
اولین نفر از اخبار جدید و لیست قیمت ها و تخفیف ها مطلع شوید!
تاریخ انقضا : 05/2020
تعداد محدود
وریاماتک ارائه دهنده خدمات : تخریب بتن | اجاره هیلتی | کُر گیری و برش بتن | اجاره چکش برقی | مقاوم سازی و کاشت بولت | کاشت میلگرد